Choroba cywilizacyjna XXI wieku! Prawdziwy problem, czy diagnoza na wszystkie niepowodzenia? Na pewno słychać o niej zdecydowanie więcej niż kiedyś. Powodem może być goniący za karierą tryb życia, ciągłe stresy i brak czasu na wszystko. Presja otoczenia na bycia perfekcyjnym, a jeśli takim się nie jest?
Z powodu bycia „niewystarczającym” pojawia się coraz częściej poczucie niskiego samopoczucia, brak wiary w siebie, obniża się poczucie własnej wartości, a przede wszystkim pesymistyczne postrzeganie siebie, swojego życia i wszystkiego dookoła. Objawami towarzyszącymi mogą być także problemy ze snem (bezsenność, bądź ciągłe zmęczenie), brak koncentracji i najgorsze z objawów czyny i myśli samobójcze.

Pesymistyczne postrzeganie siebie

W diagnozowaniu choroby specjaliści korzystają z przeróżnych kwestionariuszy, by określić, jakiego typu jest choroba i w jakim stadium. Ponieważ, mimo iż może się wydawać nic groźnego, choroba jest już w zaawansowanym stadium, natomiast u osób, które uważają, że mają tak głęboką depresję, rozwiązanie „kluczowego” problemu okaże się antidotum na niepowodzenia. Bywa jednak tak, że choroba jest stwierdzona bez dwóch zdań jednak psychiatra nie może znaleźć czynnika negatywnego, tego kluczowego. Dlatego do pacjenta trzeba podchodzić bardzo indywidualnie, poznać go szczegółowo, gdyż każda osoba reaguje inaczej w danej sytuacji. Dlatego tak ważny jest wspomniany wyżej kwestionariusz osobowy.

Do kazdego pacjenta nalezy podejsc indywidualnie

Depresja jest chorobą, która może być objawem towarzyszącym podczas innej choroby. Przykładem mogą być osoby nieuleczalnie, bądź te, które ze swoim schorzeniem zmagają się latami i nie wiedzą, jakich efektów mogą się spodziewać. Innym znów razem depresja jest problemem odrębnym, pojawiającym się w danym momencie i tak na prawdę nie wiadomo, z jakiego powodu – po prostu u tej osoby jest to jej choroba przewlekła.